Blind (2014) Filmowy ikonoklazm, czyli pragmatyczne ustosunkowanie się do niepełnosprawności w kinie artystycznym [ANALIZA] #8

    

Kadr z filmu Blind (2014), reż. Eskil Vogt

    Blind, w reżyserii Eskila Vogta to wizualny poemat ukazujący nam nieszczęście, które dotknęło Ingrid, trzydziestokilkuletnią kobietę po tym, gdy straciła wzrok.

Ingrid żyje w swoim niewielkim, szarym apartamencie, gdzie eskapistyczny charakter jej myśli przenosi nas do zupełnie innego świata, w którym to staje się ona Elin, samotną kobietą z dzieckiem. Kreując sobie własną rzeczywistość, powoli się w niej zatraca, popadając przy tym w paranoję. Wyobraża sobie, że jej mąż zrywa się z pracy tylko po to, aby w ciszy się jej przyglądać; wysyła sprośne maile lub prowadzi konwersacje z innymi kobietami na portalach randkowych. W jej codzienność wkracza strach i niepewność, z którymi próbuje radzić sobie za pomocą kreowania w głowie scenariuszy o innym życiu.

Surrealistyczny charakter filmu przejawia się w zacieraniu granic między jawą a rzeczywistością. W jednej chwili jesteśmy świadkami rozmowy dwóch bohaterów w kawiarni, aby w drugiej (nie)zauważyć, że znajdujemy się w uderzająco podobnym autobusie. Reżyser umiejętnie balansuje na granicy interesującej, nielinearnej historii, a zawiłym ukazaniem perwersyjnych fantazji wymieszanych z nędzną codziennością i klaustrofobicznym światem niewidomej Ingrid. Postacie Elin oraz Einara, samotnego mężczyzny z obsesją na punkcie pornografii stają się jej niewypowiedzianymi seksualnymi myślami, fetyszem, o którym nikomu nie może wspomnieć. Elin jest tak samo brudna i nieporadna jak Ingrid, a Einar staje się interpretacją jej najbardziej wulgarnych myśli, jednocześnie służąc za wojerystę, przez którego oczy Ingrid ogląda samą siebie, marząc o byciu podglądaną. Strach przed obserwującym każdy jej ruch mężem przeistacza się w erotyczną fantazję, kiedy to Ingrid masturbuje się przed fotelem, w którym jej mąż ją (nie)obserwował.

Kadr z filmu Blind (2014), reż. Eskil Vogt

Z początku nie wiemy, że Elin jest fragmentem wyobraźni Ingrid. Wraz z postępującą historią zaczynamy dostrzegać między kobietami coraz więcej podobieństw - stworzenie Elin miało służyć za próbę poradzenia sobie ze stratą, bólem i samotnością, które dotknęły Ingrid.

To właśnie niepewność wynikająca z braku wyjaśnienia czy sytuacje, których jesteśmy świadkami w istocie są tylko wyobrażeniami bohaterki, czy też rzeczywistym życiem czworga ludzi sprawia, że film pozostawia nas w konsternacji, odnosząc się również do tego w jaki sposób postrzegamy świat. Odcinanie się od emocji i szukanie pocieszenia w pornografii zdaje się być jedną z metod, która nigdy do końca nie będzie w stanie nas zaspokoić. Blind to nie tylko mentalny obraz osoby cierpiącej na utratę wzroku, ale także opowieść o naszych lękach i fantazjach, nigdy niewypowiedzianych.